Johannes Antonius LiestingCatharina DerksenAntonius Hubertus (Toon) CoxPetronella Maria Hubertina (Nel) Slenders

Theodorus Albertus (Theo, T) LiestingAnna Maria Hubertina Cox

Antonius Hubertus Johannes (Ton) Liesting

f a m i l y
Children with:
Cecilia Ida Maria (Cily, Puck, Cita) Diekstra

Siblings:
Johannes Antonius Theodorus (Jan) Liesting

Children:
Paulus Theodorus Antonius (Paul) Liesting
Maria Henriëtte Cecilia (Marion) Liesting
Antonius Hubertus Johannes (Ton) Liesting
  • Born: 28 Apr 1928, Velp, Nederland
  • Married vrijdag 19 Jun 1953, Groningen, to Cecilia Ida Maria (Cily, Puck, Cita) Diekstra
  • Died: 1 Jan 2008, Arnhem, Nederland
  • Occupation: Scheepswerktuigkundige KPM, Hoofd technische dienst Ziekenhuis Velp
  • Image gallery (2 images)

    pict35.jpg [128x193]
    Anthonius Hubertus Johannes Liesting werd geboren in de Johan de Wittstraat in Velp op 28 april 1928. Hier had hij een geweldige jeugd met een grote speeltuin vlakbij en goede vrienden in de straat en directe omgeving. Tijdens de oorlogsjaren, die hij meemaakte tussen zijn 12de en 17de levensjaar heeft hij indrukwekkende dingen meegemaakt. Zoals de dood van een van zijn beste vrienden Piet Jansen, eten en sigaretten halen bij de Canadezen in de bosrand, de airborne luchtlanding heeft hij vanaf het dak van zijn ouderlijk huis gevolgd. Schaatsen kon hij als de beste, zijn eerste nooren maakte hij zelf op de ambachtsschool in Arnhem. Later ging hij in Apeldoorn op school, hier werden zijn talenten ontdekt en ging hij naar de hogere zeevaartsschool in Vlissingen. Vlak na de oorlog ging hij met een vriend liften naar Zuid-Frankrijk, op zoek naar het avontuur. Als boordwerktuigkundige lagen 10 jaar varen voor de KPM en KJCPL in het verschiet. Indonesië, India, Oost Afrika, Japan, Hong Kong, Singapore waren de gebieden waar hij meestal tussen voer. Ook hier weer om witte vlekken op de kaart te ontdekken, die er toen nog volop waren. Dwars door de vuurlinies ging hij in Indonesië zijn broer bezoeken die daar in 1948 als militair bij de politionele acties aanwezig moest zijn. Achteraf levensgevaarlijk, maar ach, wel stoer. Na een hersenschudding aan boord van een schip werd Pa in Borneo voor een jaar op een kolenmijn gezet die, ook eigendom van de Koninklijke Pakketvaart Maatschappij was, om aan te sterken en om de leiding daar op zich te nemen. Van de plaatselijke bevolking, de dajakkers, leerde hij snel Maleis. Een taal die we nog lang hebben gehoord, Overigens ook bij zijn broer thuis.
    Na tbc te hebben opgelopen in Oost-Afrika, kwam hij met het vliegtuig naar huis, het varen was over en uit wat hem betreft. Inmiddels getrouwd met Cecilia Diekstra, uit Groningen gingen ze eind jaren 50 met hun eerste auto Nederland en Europa ontdekken: Duitsland, België, Oostenrijk, Frankrijk. Gezien de verhalen en foto's uit die tijd hebben ze genoten. Hij kreeg een goede baan in Velp als hoofd technische dienst van het Ziekenhuis. Kinderen kwamen pas na 8 en 10 jaar huwelijk. Ook deze werden in auto's gestopt en door heel Europa gesleept tijdens vakanties met de tent. Bedankt pa, dat je ons zoveel hebt geleerd.
    Toen de nieuwbouw van het ziekenhuis Velp te dicht bij zijn woonhuis kwam, moest er in 1970 verhuisd worden. Het werd Rheden, waar de kinderen prachtig konden opgroeien, ma was altijd thuis, pa was aan het werk, het standaard beeld van de jaren 70. Ton leerde zijn kinderen schaatsen op de vijvers van Biljoen, hier kregen ze ook een beeld hoe populair hij was onder het personeel van het ziekenhuis Velp, vol enthousiasme werd hij altijd begroet.
    Op de zaterdagmiddag ging het gezin altijd naar zijn moeder samen met zijn broer zijn gezin, die in een verzorgingstehuis woonde, na het overlijden van oma werd deze traditie voortgezet bij Ton of bij zijn broer Jan.
    Na de dood van zijn vrouw in 1999, een zeer aangrijpend moment, leek het ook met hem bergafwaarts te gaan. Veel ziek maar niets laten merken aan zijn familie. Zijn zoon haalde hem vaak naar Friesland of naar Hongarije om hem wat afleiding te geven. De komst van kleinkinderen in 2002 en 2003 deed hem veel vreugd en gaf hem veel nieuwe energie. Er was een Liesting stamboom opvolger! En zijn kleindochter Anna lijkt op zijn vrouw. Was trots was hij! Hij ging beren, knikkers en plakplaatjes sparen bij de diverse supermarkten samen met zijn broer.

    Hij wist dat zijn tijd gekomen was, hij vertelde zijn kinderen in welk pak hij begraven wilde worden en met welke stropdas. Iedereen die hem heeft gekend heeft hem altijd in een keurig kostuum gezien. Daarom was hij ook voor velen onder ons meneer Liesting.

  • Generated by GreatFamily 2.2 update 2 - UNREGISTERED